Candida Albicans (Mantar)
Eşeyli çoğalan maya tipi bir mantar türüdür ve insanlarda oral ve vajinal fırsatçı enfeksiyonlara neden olur. Candida cinsine ait yaklaşık 200 tür bulunmasına rağmen, candida enfeksiyonlarının %75’inden C. albicans sorumludur.
Bağırsaklarda candida mantarının çoğalması; gaz, şişkinlik, karın krampları, ağrı, kabızlık/ishal ve bağışıklık sistemi zayıflığına yol açabilir. C. albicans, insan ağız boşluğunda ve sindirim sisteminde yaşayan mikroorganizmalardan biridir. Yetişkinlerin %40’ının ağzında, kadınların %25’inin vajinasında bulunabilir. Bu nedenle cinsel yolla bulaşma riski de vardır.
Aspergillus brasiliensis (Mantar)
Çevreye kolayca dağılan siyah konidiler (sporlar) üreten bir mantar türüdür. A. brasiliensis, Aspergillus cinsine aittir. Yaklaşık 180 Aspergillus türü tanımlanmış olup bunlardan 40’tan azı insanlarda enfeksiyona neden olmaktadır. Aspergilloma, amfizem, tüberküloz veya ileri sarkoidoz gibi bazı akciğer hastalıkları, akciğerlerde boşlukların oluşmasına yol açabilir. Mantar sporları temas, kesik, yara veya solunum yolu ile vücuda girebilir. Sinüslere yerleşebilen enfeksiyon, akciğer ve beyne de zarar verebilir.
Staphylococcus aureus (Bakteri)
aureus veya S. epidermidis, genellikle cerrahi işlemler veya kan yoluyla bulaşan enfeksiyonların bir komplikasyonu olarak, beyin ve omuriliği kaplayan zarların enfeksiyonu olan stafilokokal menenjite yol açabilir. Yaklaşık 20 türü bulunmakla birlikte en yaygın insan patojeni S. aureus’tur. S. aureus canlıdan canlıya bulaşır; özellikle enfekte kişilerin elleri, ciltlerindeki yaralar veya burun taşıyıcılığı yoluyla kolayca yayılır. Vajinal disbiyoz, aerobik vajinit ve yaşamı tehdit edebilen menstruel toksik şok sendromuna neden olabilen fırsatçı bir patojendir. Ayrıca cilt enfeksiyonlarından akciğer ve kalp enfeksiyonlarına kadar birçok ciddi sağlık sorunuyla ilişkilidir.
Escherichia coli (E. coli) (Bakteri)
Normalde insanların ve hayvanların bağırsaklarında yaşayan bir bakteri türüdür. Ancak bazı türleri şiddetli ishal ve mide kramplarına yol açabilir; bazen bu tabloya kusma ve ateş de eşlik eder. E. coli, normal bakteri florasının bir parçası olarak genital ve anal bölgede bulunabilir. Cinsel ilişki sırasında idrar yoluna veya vajinal bölgeye taşınarak enfeksiyona neden olabilir. Enterit, idrar yolu enfeksiyonları, septisemi ve neonatal menenjit gibi birçok klinik tabloya yol açabilmektedir. Ancak antibiyotik direncinin artışı tedaviyi zorlaştırmaktadır.
Streptococcus uberis (Bakteri)
Streptokoklar; insanlarda ve hayvanlarda çeşitli hastalıklara neden olan bakteri grubudur. S. uberis esas olarak hayvancılık açısından önem taşır. Doğal yaşam alanı; toprak, gübre, bitk örtüsü, hayvanların derisi, vajinası ve tonsil bölgesidir. Hem canlıdan canlıya hem de çevreden bulaşabilir.
İneklerde mastitisin önemli bir etkenidir. Sağım sırasında yataklık materyaliyle temas sonucu meme başına bulaşır, teat kanalından girerek meme dokusunda çoğalır. Bu durum iltihaplanmaya, süt içeriğinde somatik hücre sayısının (SCC) artmasına ve süt kalitesinde düşüşe yol açar. Böylece laktasyon bozulur, süt verimi azalır ve sürüye kolayca yayılır.
Bovine Enterovirus (BEV)
Sığırlarda çoğunlukla hafif seyreden ancak bulaşıcılığı yüksek olan bir virüstür. Picornaviridae ailesine ait olan bu RNA virüsü, çevrede oldukça dirençlidir ve dışkı, kontamine yem, su veya ekipmanlar aracılığıyla yayılır. Enfekte hayvanların dışkısıyla çevreye saçılan virüs, fekal-oral yolla diğer hayvanlara bulaşabilir.
BEV enfeksiyonları çoğu zaman subklinik seyreder; ancak bazı durumlarda ishal, ateş, iştahsızlık ve nadiren solunum yolu semptomları görülebilir. Bağışıklığı zayıf veya stres altındaki hayvanlarda enfeksiyon daha belirgin hale gelebilir. Özellikle buzağılarda hafif solunum ve sindirim sistemi belirtileriyle birlikte seyredebilir. Virüs, sürü içinde hızla yayılabileceğinden, hijyen önlemleri ve çevresel dezenfeksiyon büyük önem taşır.





